Były piłkarz Korony Kielce: Iljan Micanski: Trzymam kciuki za Koronę i Michała Smolarczyka [ZDJĘCIA]

Jak sobie radziłeś po odejściu z Korony?
Pół roku leczyłem kontuzję, a potem jeszcze grałem w Slawiji Sofia. Sportowe plany pokrzyżowały mi problemy zdrowotne i musiałem zakończyć karierę. Nie chciałem ryzykować, choć do dziś ciągnie na boisko. Zainwestowałem w hotel w Grecji, trochę angażuje się w menedżerkę i jakoś sobie radzę. Zawsze z przyjemnością przyjeżdżam do Polski, a pojawiłem się w mojej drugiej ojczyźnie po trzech latach.

Dużo się w Polsce zmieniło?
To jest inny świat niż Bułgaria. Polska pięknie się rozwija pod każdym względem. Ten kraj dużo mi dał i cieszę się widząc stadiony, bazy klubów sportowych, piękne autostrady. U nas w Bułgarii politycy robią takie akcje, że się wszystkiego odechciewa. Taki obiekt jak Arki w Gdyni to marzenie dla bułgarskich klubów. Tylko Ludogorec w tej kwestii nie przynosi nam wstydu, a jakbyście zobaczyli niektóre boiska, bo już nie wspomnę o stadionach z najwyższej ligi załamalibyście się. Za dużo szwindli, gierek politycznych i potem to widać choćby po wynikach drużyny narodowej.

Bułgaria musiała przegrać z Węgrami w barażu o Euro?
Mecz wyglądało podobnie jak poprzednie. Byliśmy bardzo słabi. Układy i układziki niszczą reprezentację, nie wspominając już o klubach. Dodam jeszcze, że trenerami u nas zostają przypadkowi ludzie i przez to marnuje się mnóstwo talentów. Mecz młodzieżówek w Gdyni pokazał, że mamy kilku niezłych młodych piłkarzy i prawdę mówiąc byłem zaskoczony, że padł remis. Wiem, że w Polsce brakowało kilku graczy, którzy byli z kadrą seniorów, ale i tak jestem pod wrażeniem potencjału zespołu, który opuszcza Czesław Michniewicz. Nie wspomnę już o tych talentach obecnie błyszczących w zespole Jerzego Brzęczka, z Kubą Moderem na czele.

Zaskoczyło cię odejście z Ludogorca Jacka Góralskiego i Jakuba Świerczoka?
Chcieli coś zmienić, więc nie dziwię im się, choć Ludogorec to porządny klub. Góralski poprzez występy w reprezentacji Polski może jeszcze mocniej się wypromować i trafić do mocniejszej ligi niż Kazachstanu.

Zostało coś w pamięci z drugiej przygody z Koroną Kielce?
Ubolewałem, że doznałem kontuzji, bo osiągnąłem reprezentacyjną formę. Fajnie się czułem w Kielcach i już czekałem na powołanie do kadry, a tu… Piłkarskie życie to także urazy, a mnie parę razy to doświadczyło. Wówczas w Kielcach był super zespół, trener Maciej Bartoszek to fajnie ogarniał, a w bramce szalał Milan Borjan. Potem byłem dumny, że ten golkiper z Crveną Zvezda awansował do Ligi Europy, Ligi Mistrzów i zaliczał tyle występów w reprezentacji Kanady. Milan to zawodnik z charyzmą, charakterem, jakiego potrzebuje każda drużyna. Mam do niego ogromny szacunek.

Utrzymujesz jeszcze kontakt z kimś z czasów Korony?
Z młodym Smołą, czyli Michałem Smolarczykiem. On mnie zapraszał na mecze Hetmana Włoszczowa, gdzie gra, ale wiadomo – pandemia… Śledzę jego poczynania i liczę, że będzie zdobywał więcej bramek, przynajmniej po dwie, trzy w meczu. Ten chłopak mógł osiągnąć w piłce znacznie więcej, ale jak wychodził na boisko chciał za dużo zdziałać. Trochę mu brakowało luzu, lecz jak go złapie, w co wierzę to jeszcze zaistnieje. Zaglądnę w poniedziałek do Internetu z nadzieją, że Michał wzbogacił swój dorobek w Hetmanie. Korzystając z okazji serdecznie pozdrawiam kibiców Korony Kielce, klubu, w którym czułem się naprawdę super.

Zaskoczył cię spadek Korony z ekstraklasy?
Bardzo. Słyszałem tylko, że coś nie tak było z zarządzaniem tego klubu. Tak jak w Bułgarii przydaliby się działacze z prawdziwego zdarzenia, którzy będą chcieli się rozwijać, zdobędą sponsorów, a nie liczą tylko co dostaną z miasta. Może jednak Maciejowi Bartoszkowi uda się skupić wokół siebie odpowiednich ludzi i zbudować dobry zespół. Na razie idzie słabo, lecz sukces rodzi się w bólach.