Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Didier Drogba niszczy rywali na boisku, poza nim woli pomagać

Patryk Kurkowski/Dziennik Bałtycki
Opanował niemal do perfekcji zdolność niszczenia rywali. Gdy był przy piłce, stadion zamieniał się w pole bitwy, a on stawał się niezniszczalnym herosem, wyrastającym ponad całą resztę. W osiem lat napisał z Chelsea Londyn historię wyjątkową. Okraszoną - wreszcie - triumfem w Lidze Mistrzów.

Didier Drogba, stał się symbolem i zniszczenia, i zwycięstwa. Jego niepowtarzalność potęguje to, co robi poza boiskiem. Tam nie niszczy ludzi - tam im pomaga. Angielskie media widzą w nim odzwierciedlenie Jose Mourinho. Uosobienie filozofii, którą Portugalczyk próbował wpoić piłkarzom w czasach, gdy był trenerem The Blues. Drogba jest wytrzymały, twardy, chwilami wręcz brutalny. Zabójczo skuteczny, ale też inteligentny i cyniczny.

On sam zresztą nie ukrywa, że najwięcej nauczył się właśnie od Mourinho. Zarówno jako człowiek, jak i piłkarz. - On dał mi siłę. Dał mi to zwycięskie nastawienie, to pragnienie tworzenia historii. On jest zwycięzcą i mam teraz w sobie jego DNA. Byłoby miło wygrać dla niego Ligę Mistrzów. Próbowaliśmy tak wiele razy - mówił jeszcze przed finałowym meczem z Bayernem Monachium na Allianz Arenie.

Rywale długo widzieli w nim wielkiego wprawdzie napastnika, zarazem jednak podrzędnego aktora, na którego sztuczki nabierali się sędziowie. Przez lata cieszył się opinią jednego z największych "nurków" w Premier League. Drogba ginął niekiedy w gąszczu innych futbolowych gwiazd, by wszystkich przyćmić nagle jednym uderzeniem, jednym osobliwym zagraniem. - On jest bronią, nie piłkarzem - opowiadali przegrani. - Okaz. Najstraszniejszy piłkarz na świecie - dodawali inni.

Przed meczami nakładał na siebie tajemniczą maskę. John Terry, kapitan Chelsea, opowiadał swojego czasu o wyjątkowym zachowaniu Afrykańczyka. - Przechodził przez swoje rytuały, a następnie nie można było z nim porozmawiać. Było widać na jego twarzy, że myślami jest gdzieś daleko - przyznał.

Fizycznie był niemal ideałem napastnika. Obrońcy za każdym razem musieli wyciskać z siebie siódme poty, by go zatrzymać. W decydujących fragmentach wielu liderów znika bez wyjaśnienia, Drogba przeciwnie - czuje się wówczas jak ryba w wodzie. Wtedy właśnie jest najgroźniejszy. Superstrzelec z Wybrzeża Kości Słoniowej posiadł na własność rekord strzelecki w finałach.

W Anglii zachwycano się, że wpakował piłkę do siatki w ośmiu z dziewięciu decydujących spotkań (różnych rozgrywek). Nic dziwnego, że jego kolekcja trofeów jest tak bogata - trzykrotnie wygrywał Premier League, czterokrotnie wznosił Puchar Anglii, trzy razy Puchar Ligi, a w maju dołożył wisienkę na torcie w postaci Ligi Mistrzów. Tylko ona trzymała go jeszcze w The Blues. Wyznał nawet, że zostanie na Stamford Bridge na kolejny sezon, jeśli nie uda mu się wygrać tych rozgrywek. Udało się jednak i przypieczętował koniec epoki.

- Kilka miesięcy temu, a nawet kilka tygodni temu, określiłbym ten sezon jako najgorszy w mojej karierze w Chelsea. Ale w futbolu rzeczy potrafią się zmienić w ciągu sekundy. Z najgorszego sezonu osiągnęliśmy najlepszy w historii klubu - przyznał 34-letni napastnik. Dla Blues Drogba uzbierał łącznie 11 tytułów, strzelił aż 157 goli i uzbierał 71 asyst w 341 występach. W klasyfikacji strzelców wszech czasów londyńskiego klubu wspiął się na znakomite czwarte miejsce.

Wyprzedzają go tylko Bobby Tambling (202 gole), Kerry Dixon (193) i Frank Lampard (186). To zresztą jedyny zawodnik spoza Anglii, który znalazł się w tak doborowym gronie. W europejskich pucharach żaden inny piłkarz Chelsea nie wbił tylu bramek, co Drogba, który uzbierał ich 34.

- Didier jest bez wątpienia legendą Chelsea i zawsze będzie częścią rodziny - powiedział dyrektor wykonawczy klubu Ron Gourlay. Na boisku wiele osób go nie cierpiało, ale poza nim zaskarbił sobie serca milionów. Drugą stronę - tej bardziej ludzką - tego zawodnika nie wszyscy znają. Bo ze swoją działalnością, chęcią niesienia pomocy po prostu się nie obnosi.

Reprezentant Wybrzeża Kości Słoniowej otworzył fundację swojego imienia po tym, jak młodszy brat najlepszego przyjaciela zachorował na białaczkę. Włożył w nią do tej pory ponad milion funtów. Trzy miliony przeznaczył na pokrycie kosztów budowy szpitala dla dzieci w Abidżanie, swoim rodzinnym mieście.

W marcu bieżącego roku w hotelu Dorchester w Londynie odbył się bal charytatywny, gdzie hojnie wspierany był przez kolegów z drużyny i wiele innych osobistości z piłkarskiego świata. Jakby tego było mało, wszystkie dochody z lukratywnych kontraktów handlowych z Pepsi, Nike i Samsungiem przekazuje na cele charytatywne. Jest też ambasadorem Organizacji Narodów Zjednoczonych. Dzięki jego działalności aktywa firmy Clubnote, która do niego należy, wzrosły w ubiegłym roku z 285 do 618 tys. funtów

Przed dwoma laty popularny magazyn "Time" umieścił go w gronie stu najbardziej wpływowych ludzi na świecie. To jedyny piłkarz na tej liście. Znalazł się w gronie herosów - to doskonałe miejsce dla niego.

Dziennik Bałtycki

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na gol24.pl Gol 24