Fortuna 1 Liga. Przemysław Zdybowicz chce dokończyć w Bełchatowie to, co rozpoczął

Trwający sezon Zdybowicz rozpoczął jako podstawowy napastnik GKS-u Bełchatów. W wyjściowej jedenastce zagrał przeciwko Stomilowi Olsztyn, Warcie Poznań oraz Radomiakowi Radom. Za jednym razem zaliczył debiut w Fortuna 1 Lidze oraz zdobył debiutancką bramkę w tychże rozgrywkach. Później gola wbił Radomiakowi i na tym poprzestał w rundzie jesiennej, jeśli chodzi o GKS. W sierpniu występował na boiskach ekstraklasy. Debiutował w spotkaniu 7. kolejki, w którym Wisła Kraków pokonała 4:2 Zagłębie Lubin. Do końca roku zdołał wystąpić jeszcze siedem razy w koszulce Wisły w ekstraklasie i raz w Pucharze Polski. Uzbierał nieco ponad 300 minut. Jako, że konkurencję miał dużą, to Wisła doszła do porozumienia z GKS-em w sprawie powrotu Zdybowicza na pierwszoligowy szczebel.

W ciągu miesiąca 20-letni napastnik debiutował w dwóch najwyższych ligach w Polsce, zmienił otoczenie. - Na pewno nie zakręciło mi się od tego w głowie. Miałem bardzo udany początek rozgrywek w GKS-ie, potem nastąpił transfer do Wisły. Myślę, że 99 procent chłopaków będąc na moim miejscu, zrobiłoby to samo. To jest życiowa szansa, z której warto skorzystać. Przyszedłem tutaj, żeby pomóc drużynie w utrzymaniu, strzelić kilka goli, wrócić silniejszym do Wisły. Dużo zawdzięczam trenerowi Arturowi Derbinowi. Postawił na mnie w 2. Lidze, kiedy walczyliśmy o awans mimo że miałem znikome doświadczenie. Dziękuję mu za to. Chcę się przy tym trenerze dalej rozwijać. Chciałbym kontynuować to, co rozpocząłem w pierwszych kolejkach tego sezonu - mówi Zdybowicz.

- Pierwszy mój cel na wiosnę to walka o jak najwyższe miejsce. Drugi cel to ogranie, regularne występy, bramki - dodaje.

Paweł Brożek, Rafał Boguski, Marcin Wasilewski, Jakub Błaszczykowski. Te nazwiska zna każdy kibic piłki nożnej w Polsce. Z nimi przebywał w wiślackiej szatni Zdybowicz. Od nich przez te kilka miesięcy zdążył się wiele nauczyć. - Na mojej pozycji jest Brożek, legenda Wisły. Jak zrobiłem coś źle na treningu to od razu mnie poprawiał. Podchodził, podpowiedział co skorygować. Podpatrywałem najbardziej jego grę tyłem do bramki. Jest w tym nieprawdopodobny! Ma na plecach dwumetrowego obrońcę, a tak się potrafi zastawić, że obrońca nie odbierze mu piłki. Nie ma chyba pożyteczniejszej lekcji z psychologii niż seria, która dopadła Wisłę, czyli jedenaście porażek z rzędu. Przekonałem się jak w takich kryzysowych momentach reagują starsi zawodnicy, w jaki sposób podnoszą się z tego. W tamtym trudnym momencie najważniejsze było utrzymanie dobrej atmosfery w szatni. Podział na grupki, konflikty niczemu by nie służyły. Jedność szatni w czasie kryzysu jest podstawą. Trzeba się trzymać razem, żeby wyjść z kryzysu. No i Wisła wyszła z tego dołka - podkreśla wychowanek GKS-u.

Zatem w Wiśle zyskał nie tylko piłkarsko. Przeżył utrapienie, które w słowniku każdego sportowca oznacza serię ciągłych porażek. - Super jest wygrywać, cieszyć się ze zwycięstw, kluczem jest

radzenie sobie z porażkami. Wiadomo, to nic przyjemnego, zwłaszcza, że sportowiec nie dopuszcza do siebie myśli o porażce - tłumaczy Zdybowicz.

W pierwszych spotkaniach bieżących rozgrywek zmiennikiem 20-latka był... 17-letni Dawid Kocyła. Po odejściu Zdybowicza Kocyła grał więcej. Zimą młodzian wylądował w ekstraklasie. Przechwyciła go Wisła Płock. Dodajmy, że prywatnie Przemysław i Dawid są przyjaciółmi. - Trochę będzie pusto w szatni bez niego. Z drugiej strony, cieszę się, że "Koci" też trafił do Wisły. Debiut ma za sobą. Zagrał już w pierwszym składzie, dostał z Pogonią 79 minut. Wypadł dobrze. I mam nadzieję, że spotkamy się w ekstraklasie, a może i gdzieś wyżej - deklaruje wracający na pół roku do Bełchatowa napastnik.