Mi(g)nął tydzień. Waldemar Mazgaj: Tożsamość Stali Rzeszów. Zmiana nie szkodzi [KOMENTARZ]

Po czterech meczach bez wygranej i dwóch ostatnich porażkach, biało-niebiescy już nie grali takiej tiki-taki, jaką preferował szkoleniowiec. Boczni obrońcy dostali więcej zadań defensywnych, Sławomir Szeliga wrócił na „swoją” pozycję defensywnego pomocnika, gdzie znów grał prawie jak profesor. Trener Stali już nie mówił o nastu sytuacjach pod bramką rywali, które nie przełożyły się na gole. Tym razem miał bronić go wynik. I obronił! Stal wygrała 3:1, miała może pięć okazji. Szczęście sprzyja lepszym? Zdecydowanie tak, bo gdyby w doliczonym czasie Wojciech Fadecki trafił do bramki, a nie w poprzeczkę, to pewnie skończyłoby się remisem 2:2.

Niedźwiedź podczas konferencji cytował Vitala Heynena, że my Polacy zawsze szukamy problemów. Można się czepiać tego, że rzeszowianie przegrywają pojedynki biegowe, że łapią kontuzje. Mnie zespół Stali wygląda na lekko przetrenowany, a może tylko w drugiej połowie rundy złapał lekką zadyszkę. Na pewno beniaminka bronią wyniki. Stal jest w strefie barażowej, do liderów traci tylko cztery punkty. Co to za różnica na 20 kolejek przed końcem sezonu?... Żadna! Z drugiej strony w poprzednim sezonie o awansie biało-niebieskich decydował li tylko... bilans bezpośrednich spotkań.

Żeby nie było, że dziś tylko o Stali z Rzeszowa, to wezmę na tapetę jej mielecką imienniczkę. Wszyscy się bali, jak zespół zareaguje na zmianę trenera? Jak Dariusz Marzec poradzi sobie w 1-ligowych realiach? Tymczasem w piątek Stal wygrała efektownie 5:1 z zawsze niewygodną Sandecją Nowy Sącz i jest druga w tabeli, a jeśli w czwartek wygra zaległy mecz w Opolu z ostatnią Odrą, to na resztę stawki będzie spoglądać z góry. Atmosfera w Mielcu chyba się oczyściła. Znów wszyscy wiosłują w jedną stronę?... Oby tak dalej!