Obraz nędzy i rozpaczy

Kibolom znad Wisły piękne, rosnące stadiony w Polsce utrudniły pokazywanie prawdziwego oblicza. Nie mieli tego problemu na Litwie, gdzie już raz dali się poznać z najgorszej strony. W 2007 roku rozróbę zrobili chuligani Legii Warszawa. Dziś popis dali bandyci w biało-czerwonych szalikach.

Wszystkiemu przyglądali się polscy piłkarze, których mecz znów oglądało się w ciężkich bólach. Piłkarzom dziwię się najmniej. Czemu mieli włożyć całe w serce w mecz na klepisku, na stadionie o jakości której ciężko byłoby już szukać nawet w polskiej pierwszej lidze. O kontuzje łatwo, a jeśi ktoś jest dobry, jak Sławomir Peszko na przykład, to w kadrze na Euro 2012 i tak się znajdzie. Bez względu na zasady.

Wypad na Litwę to kolejny sukces naszego związku, który zafundował kadrze Smudy egzotyczną wycieczkę. Po co grać w Polsce przy wypełnionych Kibicami trybunach?

Całokształt udanego wieczoru dopełniła transmisja w polskiej telewizji, którą jak zwykle oglądało się w olbrzymim napięciu. Kto nie lubi słuchać komentarza Dariusza Szpakowskiego podczas meczu, gdzie prawie w ogóle nie słychać dopingu... To jak koncert życzeń.

I tylko Franciszkowi Smudzie należą się uznania za szczerość. Miał rację, że nie zagramy ze słabymi rywalami. Na pewno nie ze słabszymi od naszej kadry.