PKO Ekstraklasa. Lech zebrał oklep od Śląska Wrocław! 32 tys. na trybunach w Poznaniu i cztery szybkie bramki

26 minuta i cztery bramki z czego trzy dla gości. Czy ktoś to przewidział? Czy ktoś tego się spodziewał. Chyba nie, a na pewno nie po stronie Lecha, który przystepował do meczu z pozycji lidera, opromieniony zwycięstwem nad ŁKS-em Łódź (2:1) i perspektywą utrzymania pozycji na dłużej.

Śląsk potwierdził, że nie na darmo znajduje się w czołówce tabeli. Spotkanie przy Bułgarskiej rozpoczął odważnie, jakby chcąc potwierdzić walkę o pełną pulę. Pressing na Lechu przyniósł w końcu zamierzony skutek. Niepewny Thomas Rogne został nabity w rękę przez Przemysława Płachetę i od 7 minuty Śląsk prowadził po golu Roberta Picha z rzutu karnego.

Lech też miał dzisiaj sporo do zaoferowania w ofensywnie. Za sprawą swojego najlepszego gracza, kapitana Darko Jevticia, doprowadził w 15 minucie do wyrównania. Szwajcar tym samym zdobył swoją trzecią bramkę w sezonie. Ma też dwie asysty co czyni go najefektywniejszym ligowcem.

Wysiłek Jevticia poszedł jednak na marne. Śląsk bardzo szybko odzyskał prowadzenie, a potem je podwyższył. Można się zastanawiać czy Mickey van der Hart mu w tym pomógł, czy też nie. Faktem jest za to, że obie bramki Łukasza Brozia były nieprzeciętnej urody. Prawy obrońca najpierw uderzył po długim słupku, by potem zmieścić piłkę pod poprzeczką (zagranie Krzysztofa Mączyńskiego).

Mecz stał na wysokim poziomie. Aż dziw bierze, że któraś z akcji Lecha nie zakończyła się drugim golem. Klarowne sytuacje mieli przecież Pedro Tiba (uderzał dwukrotnie w Matusa Putnockiego), Christian Gytkjaer (główka nad poprzeczką, dwa razy w bramkarza), czy Kamil Jóźwiak (próba lobowania).

Każdy z piłkarzy Śląska zasłużył dzisiaj na pochwały, ale obok Łukasza Brozia wyszczególnić trzeba na pewno Matusa Putnockiego. Słowak, były lechita, bronił kapitalnie - zwłaszcza w drugiej połowie.

Piłkarz meczu: Łukasz Broź/Matus Putnocky
Atrakcyjność meczu: 8/10