Słynni Brazylijczycy w Barcelonie [GALERIA]

Romário da Souza Faria - Romario

Mistrz świata z 1994 roku, dwukrotny zwycięzca Copa America w latach 1989 i 1997, najlepszy piłkarz świata w roku 1994 reprezentował klub z Katalonii w latach 1993–1995. Jeden z nielicznych piłkarzy, który zdobył 1000 bramek w karierze (1000 bramkę zdobył 20 maja 2007). Johan Cruyff, ówczesny trener Barcelony był tym, który docenił talent napastnika, dlatego też sprowadził go na Camp Nou, a Romario miał tworzyć „dream team” razem z takimi piłkarzami jak Guardiola, Sergi, Stoiczkow, Zubizarreta, Koeman czy były trener Lecha Poznań – Jose Mari Bakero. Co ciekawe, Blaugrana już w pierwszym roku obecności Romario w składzie zdobyła Mistrzostwo Hiszpanii. Tuż przed sezonem 1994/95 Romario odszedł z Barcelony, gdyż prawdopodobnie popadł w konflikt ze szkoleniowcem. W jej barwach wystąpił 46 razy i zdobył 34 gole.

Ronaldo Luis Nazario de Lima – Ronaldo

Dwukrotny mistrz świata z 1994 i 2002 roku, jeden z najlepszych piłkarzy w historii futbolu, podczas swojej niezwykle barwnej i bogatej kariery prezentował barwy wielu topowych klubów zarówno europejskich, jak i światowych. Jednak to w Barcelonie Brazylijczyk zaliczył prawdopodobnie najlepszy sezon w swoim wykonaniu, bowiem w samym tylko w Primera Division rozegrał 37 spotkań i strzelił 34 bramki. W całym sezonie 96/97 strzelił aż 47 bramek w 49 meczach, wygrał Superpuchar Hiszpanii, Puchar Króla i Puchar Zdobywców Pucharów. Jego ogromny talent cieszył się wielkim zainteresowaniem najlepszych zespołów Starego Kontynentu, a w ostateczności został kupiony przez Inter Mediolan. Włoski klub musiał najpierw zapłacić 27 milionów dolarów kary za zerwanie umowy z Barceloną, po czym zmuszony był do wyłożenia kwoty 53 milionów dolarów za faktyczny transfer.

Rivaldo Vitor Borba Ferreira – Rivaldo

Występujący obecnie w brazylijskim drugoligowym zespole São Caetano, zawodnik klubów takich jak AC Milan, Deportivo La Coruña, Cruzeiro czy Olympiakos Pireus, podobnie jak jego przyjaciele z ojczyzny, występując w Barcelonie niewątpliwie zapracował sobie na status supergwiazdy. Na przełomie wieków, w latach 1997-2002 był w szeregach Katalończyków niezwykle istotną postacią. Potrafił wzbić się na wyżyny swoich możliwości nawet wtedy, kiedy na boisku w jednej drużynie grało wielu innych, równie uzdolnionych graczy. Szybko stał się podporą zespołu nie tylko w momentach, kiedy Barcelona błyszczała w Europie, zdobywając podwójne Mistrzostwo Hiszpanii w latach 98 i 99, czy też Superpuchar Europy, ale potrafił także pomóc drużynie znajdującej się w trudnej sytuacji. W 1999 roku w okresie, kiedy Rivaldo grał dla Barcelony, był czwartym zawodnikiem, który w tamtych czasach, zdobył Złotą Piłkę po Suarezie, Cruyffie oraz Stoiczkowie. To właśnie na Camp Nou zaliczył najwięcej, bo aż 159 występów dla jednego zespołu, przy tym zdobywając 86 bramek. Jednak trzy lata bez zdobycia tytułów w klubie oraz powrót na stanowisko trenera Holendra Louisa van Gaala zdecydowały o tym, że Brazylijczyk opuścił zespół tuż po wygraniu przez Brazylijczyków Mistrzostw Świata 2002.

Ronaldo de Assís Moreira – Ronaldinho

Bez wątpienia najpopularniejszy Brazylijczyk świata, postać równie barwna na boisku, jak poza nim, fenomenalny piłkarz i mistrz swoje najlepsze chwilę przeżywał właśnie w Katalonii. Kupiony za 32,25 miliona euro latem 2003 roku Ronaldinho bardzo szybko stał się najjaśniejszą barcelońską gwiazdą, dzięki której klub zyskał wiele rozgłosu na świecie. Dzięki niebanalnym umiejętnością piłkarskim i magicznej technice, zapierającej dech w piersiach, zyskał zwolenników nie tylko w Hiszpanii, lecz również na wszystkich kontynentach. Dzięki wspaniałej grze i postawie piłkarza, który w znacznej mierze przyczynił się do poprawy gry całego zespołu, Barcelona zakończyła pierwszy sezon w Primera Division z Brazylijczykiem w składzie na drugiej pozycji. Jednak to następne okazały się być pełne sukcesów dla Ronaldinho, bowiem wraz ze swoimi kolegami takimi jak Deco, Carles Puyol bądź Samuel Eto'o mógł cieszyć się ze zdobycia mistrzostwa Hiszpanii. Sezon 2005/2006 był jego najlepszym w karierze, ponieważ z Barceloną zdobył mistrzostwo Hiszpanii i odniósł triumf w Lidze Mistrzów, pokonując w finale Arsenal Londyn. Podczas gry dla Blaugrany zdobył również Złotą Piłkę w 2005 roku. Po największych sukcesach, jakie Ronaldinho zaliczył z Barceloną, 145 meczach rozegranych dla zespołu oraz 70 zdobytych bramkach jego chęć do gry w piłkę zaczęła stopniowo maleć, dlatego klub postanowił sprzedać zawodnika do Milanu, którego piłkarzem stał się od sezonu 08/09. Obecnie wyczyny Ronaldinho możemy podziwiać oglądając mecze Atlético Mineiro.

Juliano Belletti

Juliano Belletti głównie dzięki świetnym występom w Villarealu latem 2004 roku przeniósł się do Barcelony, gdzie zadebiutował w ligowym meczu przeciwko Racingowi Santander. Obrońca już w pierwszym sezonie występów na Camp Nou wraz z drużyną zdobył mistrzostwo kraju oraz Superpuchar Hiszpanii. To on, po wejściu z ławki w drugiej połowie finału Ligi Mistrzów 2006, zdobył w 81 minucie prawdopodobnie najważniejsza bramkę w swojej karierze, ponieważ dzięki niej Duma Katalonii mogła cieszyć się wygraną i wznieść puchar mistrzów. Co ciekaw był to jedyny gol, jaki zdobył w barwach Blaugrany, lecz bez wątpienia najważniejszy. Sezon po triumfie w najbardziej prestiżowych, europejskich rozgrywkach Beletti spędzał przeważnie na leczeniu kontuzji, które zaczęły go nękać. W 2007 roku postanowił opuścić Barcelonę i przenieść się do Chelsea za 5,5 miliona funtów.

Maxwell Scherrer Cabelino Andrade – Maxwell

W 2009 roku Barcelona kupiła Maxwella z Interu Mediolan za 4,5 miliona euro, a Brazylijczyk podpisał pięcioletni kontrakt. Zadebiutował w meczu o Superpuchar Hiszpanii w 2009 roku i rozegrał pełne 90 minut. Był bardzo ważną częścią zespołu, kiedy Eric Abidal zmagał się z chorobą, bowiem wówczas stał się podstawowym zawodnikiem Dumy Katalonii. Tym samym pomógł klubowi w wywalczeniu kolejnego tytułu. Co ciekawe, asystował w pierwszym golu zdobytym w barwach Barcelony przez jego dobrego przyjaciela – Zlatana Ibrahimovica. Sam jednak nigdy nie zdobył bramki dla Katalończyków. W styczniu 2012 roku zdecydował się na przenosiny do PSG, podpisując trzyletnią umowę z klubem.

Adriano Correia Claro – Adriano

Adriano poprzez doskonałe występy w Sevilli i zdobyciu z drużyną ze stolicy Andaluzji Pucharu UEFA zainteresował swoją osobą włodarzy Barcelony, którzy zdecydowali się na sprowadzenie Brazylijczyka w 2010 roku. Dzięki swoim uniwersalnym umiejętnością potrafi odnaleźć się się na wielu pozycjach, między innymi jako skrzydłowy czy obrońca. Był drugim zakupem Blaugrany, po Davidzie Villi, przed mistrzowskim sezonem 2010/11. Przez trzy lata jakie spędził na Camp Nou rozegrał 43 mecze, zdobył 3 bramki i wygrał wiele cennych trofeów, takich jak puchar Ligi Mistrzów, Mistrzostwo Hiszpanii, klubowe Mistrzostwo Świata i Superpuchar Hiszpanii. Choć pojawiało się wiele informacji, jakoby Adriano miał opuścić stolice Katalonii w wielu wywiadach zapewniał, że dobrze czuję się w drużynie i chciałby pozostać w niej na dłużej.

Dani Alves

Od sezonu 2008/2009 Alves systematycznie przywdziewa trykot Barcelony, która wydała 29,5 miliona euro na jego transfer. Kwota ta stała się największą, jaką kiedykolwiek w La Liga przeznaczono na obrońcę. Brazylijczyk od razu stał się filarem defensywy Katalończyków i wywalczył pewne miejsce w podstawowej jedenastce zespołu. Niejednokrotnie podczas meczy udowadniał, że jego ogromna wola walki i podwójne płuca przyczyniły się do tego, że nazywany jest jednym z najlepszych obrońców świata. Swoim stylem bycia i charyzmą, jaką się cechuje od razu stał się ulubieńcem wszystkich kibiców. W mistrzowskim sezonie 08/09 w znacznej mierze przyczynił się do triumfu Barcelony w niemal każdych rozgrywkach – lidze krajowej, Lidze Mistrzów oraz Pucharze Króla. Do dziś jest kluczową postacią Katalończyków we wszystkich meczach, a każda jego absencja i przerwa w grze przyczynia się do pojawiania niemałych problemów w obronie drużyny.

Thiago Motta

Pomocnik, który przez 6 lat występował w Barcelonie swoja przygodę z tym zespołem rozpoczął w czerwcu 1999 roku, kiedy to został sprowadzony z Juventus São Paulo. Początkowo przez dwa sezony grał w rezerwach, po czym zanotował debiut w Primera Division w październiku 2001 przeciwko Realowi Mallorce. Wówczas trener zaczął pokładać w młodym zawodniku wielkie nadzieje, dość często stawiano na jego umiejętności, głównie ze względu na wszechstronność i ogromny potencjał. Sezon 02/03 bez wątpienia należał do jednego z najlepszych w karierze Thiago Motty. Bardzo pomógł drużynie w wywalczeniu miejsca w lidze, które kwalifikowało ją do gry do gry w Pucharze UEFA oraz w występach w Lidze Mistrzów. Jednak kolejny sezon okazał się być niezwykle pechowy, przede wszystkim za sprawą licznych kontuzji i chorób, jakie nękały do w tamtym okresie. Zagrał tylko 26 meczów w sezonie i strzelił tylko jedną bramkę w lidze. Sezon 04/05 miał być kolejnym świetnym w wykonaniu Brazylijczyka, jednak fatalna kontuzja, jakiej doznał w meczu przeciwko Sevilla FC (zerwanie wiązadeł w lewym kolanie) wykluczyła go z gry niemal na cały rok. Powrócił dopiero na końcówkę sezonu zakończonego zdobyciem mistrzostwa Hiszpanii. W 2007 odszedł z Barcelony i zaczął reprezentować barwy Atlético Madryt, a obecnie jest piłkarzem PSG. Chociaż jest Brazylijczykiem, od 2011 zdecydował się na występy w reprezentacji Italii, z którą wywalczył wicemistrzostwo Europy 2012.

Neymar da Silva Santos Júnior – Neymar

Niezwykłą sławę zyskał dzięki świetnym występom w Santosie, którego jest wychowankiem, niesamowitym piłkarskim sztuczką, jakie krążą po sieci w postaci filmików oraz nietypowej fryzurze, którą zachwycają się najmłodsi kibice Brazylijczyka. W 103 meczach, jakie rozegrał w Brazylii zdobył 54 bramki i miano najbardziej utalentowanego piłkarza młodego pokolenia. Showman, dowcipniś i zwolennik mody właśnie podpisał pięcioletni kontrakt z Barceloną, wywołując ogromną euforię i radość kibiców nie rozgrywając ani jednego meczu. Niewątpliwie wszyscy fani Blaugrany cieszą się, że tak znakomity piłkarz zawitał w końcu do Europy, jednak czas pokaże, czy osiągnie w Barcelonie tak wiele, jak jego brazylijscy poprzednicy, którzy pozostawili swój ślad na Camp Nou.

Czytaj piłkarskie newsy w każdej chwili w aplikacji Ekstraklasa.net na iPhone'a lub Androida