Rozumiem, że wielu kłuje w oczy obecność Woźniaka w sztabie szkoleniowym kadry. Czy mnie kłuje? Akurat nie. Nie chcę przez to powiedzieć, że ponad etykę wynoszę warsztat trenerski szkoleniowca, bo tego drugiego nie oceniam i być może nie ma o co kruszyć kopii. Poruszamy się jednak wszyscy w ramach systemu prawnego, w którym za swoje błędy zapłacił. Za mało, za dużo - nieistotne. Został skazany prawomocnym wyrokiem, karę wykonano. Również tę dodatkową - życie z piętnem bohatera afery korupcyjnej. Nie ma takiej drugiej grupy skazanych - może poza przestępcami seksualnymi - którym przy każdej okazji wyrzucano by w twarz dawne grzechy.
To prawda, że w środowisku piłkarskim wciąż relatywizuje się korupcyjne winy. Przyczyna jest oczywista: prawie każdy, kto urodził się jeszcze w PRL widział to na własne oczy, prawie każdy w tym mniej lub bardziej aktywnie uczestniczył. Nie wszyscy za to zostali pociągnięci do odpowiedzialności, ale akurat „Książę Paryża” tak. I dziś - tak mi wychodzi, to prosty rachunek - może mieć czystsze sumienie od wielu tych, którym prokuratura nie dała rady dobrać się do skóry. Niech to więc będzie futbolowa pieśń o sile resocjalizacji i udanym procesie przywracania na łono społeczeństwa, pardon, kadry.
Follow https://twitter.com/sportmalopolskaDołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
