- Tabela to jedna statystyka, odzwierciedlająca aktualny stan. Potencjał i możliwości są w innym miejscu. Znamy przeciwnika i dobrze wiemy, że to wartościowy zespół, zarówno jeśli chodzi o kadrę, jak i Ekstraklasę - przekonuje trener Radosław Mroczkowski, który właśnie od remisu z Wisłą (1:1), oficjalnie rozpoczął pracę w Widzewie.
Ale z historycznego punktu widzenia, jego łodzianie naprawdę nie mają czego szukać. Spośród 56 dotychczasowych starć z krakowianami, przegrali aż 27, a ostatnie zwycięstwo odnieśli... 11 lat temu. Teraz zła passa może w końcu zostać przełamana. Wisła dawno nie była tak słaba, a Widzew od dawna tak bardzo nie zaskakiwał. W końcu jeszcze kilka tygodni wstecz odniósł cztery zwycięstwa z rzędu i przodował w tabeli. Co prawda lidera stracił po serii trzech meczów bez wygranej, w tym dwóch kolejnych porażek, ale w Gliwicach powrócił na zwycięski tor. Na obiekcie Piasta przede wszystkim dało się zauważyć znaczną poprawę w grze i walkę do samego końca. Dzięki temu plasuje sie na piątej pozycji w tabeli z zaledwie dwupunktową stratą do pierwszej Legii.
Niewątpliwym atutem gospodarzy jest stadion im. Ludwika Sobolewskiego. Z pięciu pojedynków, tylko raz schodzili do szatni z pustymi rękami, czyli tyle samo co remisowali. Pełną pulę inkasowali trzykrotnie i to z nie byle kim, bo aktualnymi mistrzem i wicemistrzem Polski. To zła wiadomość dla Wisły, która z boisk rywali przywiozła tylko jedno oczko.
Gości może pocieszać lepsza sytuacja kadrowa. W Łodzi w tej kwestii nieco się pogorszyło, co wobec braku zmienników prezentujących należyty poziom, nie stanowi powodu do optymizmu. Na pewno nie zagra Alex Bruno. Brazylijczyk musi pauzować przez dwie kolejki za uderzenie łokciem Pawła Oleksego. Na boisku zastąpi go ktoś z dwójki Mariusz Rybicki-Jakub Kowalski. Pod znakiem zapytania stoi występ Hachema Abbesa, który wciąż narzeka na uraz po gliwickiej wyprawie. Co gorsza jedynym stoperem na ławce jest zaledwie 19-letni Sebastian Duda.
O ile w Widzewie obserwujemy czas odwrotów, w Wiśle następują powroty. I tak po pięciu konfrontacjach dyskwalifikacji w kadrze meczowej znowu jest Honduranin Rommel Quioto. Najbardziej jednak raduje "comeback" Radosława Sobolewskiego. Doświadczony pomocnik padał ostatnimi czasy ofiarą przeróżnych kontuzji, ale teraz może już pomóc kolegom. O miejsce w składzie powalczy z o 10 lat młodszym Cezarym Wilkiem.
Powrót "Sobola" polepszy nieco atmosferę w szatni, wymagającej autentycznie powiewu świeżości. Tą ma wlać Tomasz Kulawik, przy trzecim trenerskim podejściu. Dorobku póki co nie ma imponującego - w dwóch spotkaniach uzyskał raptem jeden punkt. Nie wszystko jednak przedstawia się tak źle jak jest malowane. Już teraz udaje mu się dokonywać tego, czego nie potrafił zrobić Michał Probierz - mianowicie doprowadza do poprawy stylu i jakości gry. Brakuje najważniejszego - skuteczności!
- Nie gramy już długich podań, nie gonimy za piłką, tylko staramy się ją rozgrywać. Akcje zakończone strzałami nie były w ostatnim meczu z Jagiellonią przypadkowe, tylko przemyślane. Wzięły się nie stąd, że piłka była odbita, tylko była dograna. Drugim pozytywem jest to, że dobrze zagraliśmy w defensywie. Była w niej odpowiednia asekuracja. Więcej błędów popełniliśmy w ofensywie - mówi Kulawik dla "Gazety Krakowskiej".
I dodaje: - Jak idziemy w górę, to idziemy w górę. Trzeba wygrać. Dobra gra wraca, a brakuje najważniejszego, tej kropki nad "i", czyli zwycięstwa.
43-letni szkoleniowiec niezbyt miło wspomina stadion im. Ludwika Sobolewskiego. To właśnie tam po jednym z wejść złamał nogę i praktycznie nie odbudował się jako piłkarz.
WIDZEW ŁÓDŹ - serwis specjalny Ekstraklasa.net
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
