Lubińska karuzela trenerska kręci się bardzo szybko

Jan Urban objął rządy w Zagłębiu na początku roku, kiedy trzeba było dźwignąć zespół z dolnych rejonów tabeli. Drużyna była rozbita i nie chciała "umierać" za poprzedniego szkoleniowca Marka Bajora. Dziś w podobnej sytuacji znajduje się były zawodnik Osasuny Pampeluna, bowiem gołym okiem widać, że piłkarze w miedziowych koszulkach starali się w trwającym sezonie jedynie przez 135 minut: cały mecz z ŁKS-em i drugą połowę z Lechem. Brak satysfakcjonujących, lub choćby przyzwoitych, wyników sprawił, że nad trenerem Urbanem zawisły czarne chmury, a prognoz na polepszenie pogody nie widać. Przed Zagłębiem trudne mecze, a jedynie spektakularna seria zwycięstw może pomóc trenerowi w utrzymaniu ciepłej posadki na chłodne zimowe miesiące.

Jan Urban nie jest jedynym trenerem, dla którego w ostatnich latach nie chcą się starać zawodnicy Zagłębia. Przypomnijmy losy trenerskiej ławki w klubie z Lubina od czasu zdobycia przez Miedziowych miejsca na podium w sezonie 2005/06.

2005-2006: Franciszek Smuda
Franciszek Smuda postanowił budować "nowego Lecha", więc opuścił Lubin. Pod jego wodzą lubinianie awansowali do europejskich pucharów z trzeciego miejsca.

2006: Edward Klejndinst
Szef banku informacji w reprezentacji Pawła Janasa objął pierwszy klub w swojej karierze trenerskiej, nie zablokował transferu Macieja Iwańskiego do Turcji i wyleciał z hukiem po fatalnym rozpoczęciu sezonu.

2006-2007: Czesław Michniewicz
Michniewicz wygrał z Zagłębiem rozgrywki ligowe, jednak nie awansował do Ligi Mistrzów. Nie miał prawa z takimi "wzmocnieniami", jakie mu zaserwowano.

2007-2008: Rafał Ulatowski
Popularny Ula miał utrudnione zadanie, bowiem klub funkcjonował ze świadomością karnej degradacji. Osiągnął dobre piąte miejsce.

2008: Dariusz Fornalak
Miał awansować z Miedziowymi do Ekstraklasy. Był na dobrej drodze, ale pierwsza "zadyszka" w sezonie okazała się ostatnią. Zwolnienia Fornalaka głośno domagali się kibice.

2008-2009: Robert Jończyk
Nie odmienił gry Zagłębia, nie zapanował nad zawodnikami. Pięć punktów w pięciu meczach i odpadnięcie z Pucharu Polski zakończyły jego pięciomiesięczną przygodę, której nie można ocenić na piątkę.

2009: Orest Lenczyk
Jako strażaka, mającego zagwarantować awans do Ekstraklasy, zatrudniono Oresta Lenczyka. Zadanie wykonał, drużyna grała jak z nut, jednak działacze nie dogadali się z nim w sprawie nowego kontraktu.

2009: Andrzej Lesiak
Zagłębie rozpoczęło sezon od ligowych porażek: z Legią 0:4, Wisłą 1:4, Piastem 1:4 i Ruchem 0:1. Do tego odpadło z Pucharu Polski po meczu z Piastem Kobylin. Lesiak jak szybko się pojawił, tak szybko zniknął.

2009: Marcin Broniszewski
Asystent Lesiaka poprowadził drużynę jedynie w przegranym meczu z Arką.

2009: Franciszek Smuda
Smuda objął Zagłębie, w którym pracował kilka lat wcześniej. Zdobył kilka punktów i opuścił zespół, bowiem został trenerem reprezentacji Polski.

2009-2011: Marek Bajor
Zaczął równie fatalnie jak Lesiak, jednak potrafił utrzymać posadę. Straciłby ją pewnie szybko, jednak genialna forma Ilijana Micanskiego zakłamała obraz jego pracy w Lubinie: drużyna była słabiutka, jedynie Bułgar uratował dla Miedziowych Ekstraklasę.

2011: Jan Urban
Zagłębie pod jego wodzą rozegrało wiosną kilka ciekawych spotkań, jednak w trwającym sezonie spisuje się fatalnie. Miedziowi odpadli z Pucharu Polski, a w ligowej tabeli wyprzedzają jedynie Cracovię, choć za nimi domowe starcia z ŁKSem, Podbeskidziem czy wspomnianą Cracovią.

Karuzela trenerska w Zagłębiu zdaje się nie mieć końca. Ciekawe, kiedy jakiś trener dostanie wyższy kredyt zaufania i będzie mógł prowadzić drużynę przez co najmniej dwa lata? Najłatwiej jest uczyć się na błędach, jednak jest to niemożliwe, kiedy nie dostaje się szansy na rehabilitację. Co jest lepszym pomysłem: częste zmiany trenerów, czy wymiana niespełniających nadziei piłkarzy na lepszych?