Tadeusz Pawłowski: Chciałbym, tak jak Alex Ferguson, znać każdego zawodnika w klubie

Igrzyska Polonijne. Kuzyn marszałka Bogdana Borusewicza: Od dziesięciu lat nie byłem na urlopie

Tadeusz Pawłowski, czyli już nowy trener Śląska Wrocław - prawda? Cieszy się Pan, że wraca na stare śmieci?
(śmiech) Przede mną duże wyzwanie. Jestem bardzo zadowolony, że mogę tu pracować. Cel, jaki stawiam sobie na najbliższe miesiące, to aby Śląsk pod moją batutą stał się drużyną, z której wszyscy będą dumni. Czeka nas jednak dużo pracy, bo na razie nie wygląda to najlepiej. Sytuacja staje się coraz trudniejsza, dopóki są jednak szanse na pierwszą ósemkę, to trzeba robić wszystko, aby iść w tym kierunku. Dla mnie jednak teraz będzie najważniejszy najbliższy mecz.

To prawda, że od dłuższego czasu był Pan w kontakcie z działaczami Śląska i miał pomóc w budowie czy reformie akademii piłkarskiej?
Faktycznie - prowadziliśmy luźne rozmowy, a ja też od czasu do czasu bywałem na Oporowskiej. Mówiliśmy o tym, że chcielibyśmy stworzyć akademię piłkarską, która czerpałaby filozofię z najlepszych zachodnich klubów. Mam w tym kierunku spore doświadczenie. Nie były to jednak wiążące negocjacje. No a teraz wyszło, tak jak wyszło... (śmiech). Wszystko działo się w niedzielę w nocy. Dla mnie to zaszczyt prowadzić taką drużynę jak Śląsk. Nie będę się wstydził pokazać na meczu juniorów czy rezerw. Chciałbym, tak jak Alex Ferguson, znać każdego zawodnika w klubie. Żeby oni czuli więź i mieli świadomość, że cały czas ktoś na nich patrzy. Moim zdaniem tak powinno wyglądać całe szkolenie.

Pana atutem jest to, że jest Pan jedną z legend klubu. Zarzucają Panu jednak, że ostatnio nie pracował z seniorskimi drużynami.
Tadeusz Pawłowski: Ja uważam, że to mój plus, bo dzięki temu dużą wagę przykładam do niuansów. To mi bardzo pomoże. Zresztą z seniorami też pracowałem, a nawet wielcy trenerzy - Mourinho, van Gaal, Hitzfeld - zaczynali od pracy z młodzieżą. Dla mnie taki zarzut, jest trochę szukaniem dziury w całym. To jest tak: jeśli ktoś chce osiągnąć jakiś cel, to znajdzie do niego drogę; jeśli nie, to znajdzie się też przyczyny, by zadania nie wykonać.

Tadeusz Pawłowski w Śląsku, to lepsze czasy dla wrocławskiej młodzieży?
Tak. Chciałbym stawiać na nich jednak progresywnie. Nie wprowadza się młodych zawodników tak jak w sparingu z Hradcem Kralove, kilku na raz. Trzeba dawać im szanse jeden po drugim. Szkoda, że nie wykorzystano tych trzech tłustych lat w Śląsku, kiedy młodzi zawodnicy mogli być wpuszczani bez obawy. Teraz jest presja, nie będzie łatwo wprowadzać nastolatków hurtowo. Będę im jednak dużo pomagał. Na początku chciałbym jednak poprosić o cierpliwość, bo nie można wszystkiego zmienić jednym meczem.

Zdaje Pan sobie jednak sprawę, że w Śląsku pieniędzy na młodzież wiele nie ma?
A ja uważam, że skoro są pieniądze na pierwszą drużynę, to tym bardziej nie powinno być problemów z finansowaniem młodzieży. Wszyscy we Wrocławiu docenią pracę z juniorskimi drużynami.

Paweł Barylski zostaje jako II trener?
Myślę, że tak. Mam nadzieję, że mi dużo pomoże. Znam chłopaków pracujących w sztabie, są młodzi, ale już doświadczeni.

Jak długi będzie pana kontrakt?
Trenera rozlicza się za wyniki. Może zatem pracować albo 10 lat, albo trzy miesiące. No i tak się umówiliśmy, że możemy wymówić umowę w ciągu trzech miesięcy. Ja niczego nie tracę, bo we Wrocławiu wciąż mam mieszkanie. Najważniejsze, żeby obie strony były zadowolone (Pawłowski ostatecznie podpisał umowę na 1,5 roku - przyp. JG).