Wyrok dla pseudokibiców Widzewa. Odpowiadali za krwawe bijatyki i bojówkę chuligańską Widzewa "DHW". Jaki wyrok zapadł?

Marcin Ł. został skazany na pięć lat i pół roku więzienia, zaś Tomasz Ł. na cztery lata i pół roku pozbawienia wolności. Przypomnijmy, że prokurator podczas głosów stron domagał się dla pierwszego ośmiu lat, a dla drugiego dziesięciu lat więzienia. Ponadto obaj skazani, którzy nie dotarli do sądu na głoszenie wyroku, będą musieli zapłacić solidarnie 100 tys. zł krewnym jednej z ofiar. Chodzi o Piotra G., który został śmiertelnie skatowany podczas bijatyki między kibicami ŁKS-u i Widzewa koło Poddębic.

Wyrok nie jest prawomocny. Obrona, która domagała się uniewinnienia oskarżonych, zapowiedziała złożenie apelacji do sądu wyższej instancji, podczas gdy oskarżyciel publiczny jeszcze się waha, czy odwoła się od wyroku.

Proces braci Marcina i Tomasza Ł., w którym zeznawało ponad 300 świadków, toczył się od pięciu lat. Prokuratura zarzuciła im kierowanie zorganizowaną grupą przestępczą, czyli chuligańską bojówką kibiców Widzewa - Destroyers Hooligans Widzew (DHW) oraz udział w tzw. ustawkach, kiedy w ruch szły pałki, siekiery, kastety i metalowe łańcuchy. Pozostałe zarzuty dotyczyły przestępstw narkotykowych. W sumie bracia usłyszeli 15 zarzutów, z których część – jak stwierdził sędzia Krzysztof Szynk - przedawniła się lub została umorzona.

Przeczytaj też o gangu kibiców Widzewa, którzy na wielką skalę handlowali narkotykami

Według śledczych, bojówka - jej nazwę niektórzy kibice Widzewa mieli wytatuowaną – powstała w 2000 roku. Na spotkaniu założycielskim z udziałem stu osób wybrano ścisłe kierownictwo. W tym gronie znalazł się Tomasz Ł., a potem dołączył jego brat Marcin Ł. To właśnie szefowie decydowali, kiedy, gdzie i z kim dojdzie do bijatyki. Gdy jeden z członków kierownictwa bojówki, Rafał J., poszedł na współpracę z policją spotkał się z powszechnym ostracyzmem, zaś jego zdjęcia z podpisem „pedofil” rozwieszono w różnych częściach Łodzi.