Kapustka: Ostatnio wiele pozytywnych rzeczy dzieje się w moim życiu [ROZMOWA]

Piękny sen trwa. Powołanie do reprezentacji, debiut i bramka. Dociera do Pana to, co się dzieje? Trudno sobie wymarzyć lepszy scenariusz!
Rzeczywiście, ostatnio wiele pozytywnych rzeczy dzieje się w moim życiu. Jestem bardzo szczęśliwym człowiekiem. Miejmy nadzieję, że będę dobrą dyspozycję podtrzymywał w klubie i zasłużę na kolejne powołania. Kiedy strzeliłem tę bramkę, byłem zaskoczony, ale radość była wielka. Po meczu spokojnie z tym wszystkim się oswajałem. Zdaję sobie sprawę, że jest to duże wydarzenie w moim życiu.

Jak zobaczył Pan piłkę w bramce po swoim strzale, to poczuł się Pan chyba najszczęśliwszym człowiekiem na świecie?
Zgadza się. Miałem trochę szczęścia, że piłka znalazła się w siatce. Kamil Grosicki fajnie mnie znalazł, miał sporą zasługę w tym golu.

Ale główną Pan, przecież poszedł Pan na pewniaka na tę piłkę.
Tak, wyczułem to miejsce, gdzie się znajdzie. Cieszyłem się z tego gola, koledzy też, gratulowali mi. Jest fantastyczna atmosfera w drużynie. Jestem bogatszy o nowe doświadczenia.

Komu dedykuje Pan tego gola?
Przemknęła mi myśl już przed meczem, że jeżeli strzelę bramkę, to zadedykuję ją rodzicom - mamie Renacie i tacie Kazimierzowi. Dużo im zawdzięczam. Mam wsparcie w rodzinie. Tata mnie nastawił od początku na piłkę. Zabrał mnie na pierwszy trening, woził mnie na zajęcia. Gdyby nie on, to mogło się to różnie potoczyć.

Kiedy dowiedział się Pan, że w ogóle zagra z Gibraltarem?
W dniu meczu. Trener ze mną rozmawiał i mówił, żebym był gotowy do gry, gdyby taka okazja się nadarzyła. Pewności, że wejdę na boisko, nie miałem. Gdy rozgrzewałem się, usłyszałem komendę, że mam się szykować do gry.

Serce mocniej zabiło?
Na pewno tak, to jest jakaś nowość w moim życiu. Długo tego nie zapomnę. Ale też starałem się podchodzić do tego spokojnie. Nie ma nic lepszego, niż wychodzić na mecz na Stadionie Narodowym, przy wspaniałej publiczności.

Zagrał Pan z numerem 10. Dlaczego akurat ten?
Nie wiem. Byłem tym zaskoczony, że czeka na mnie taka koszulka, ale taką zastałem w szatni.

Jakie zadania nakreślił przed Panem trener Adam Nawałka?
Pozytywnie mnie nastawił, powiedział, bym grał tak, jak na treningu. Wszedłem na lewą stronę pomocy, ale z Kamilem Grosickim wymienialiśmy się na flankach.

Jak będzie Pan wspominał to zgrupowanie?
Mieszkałem w pokoju z Kamilem Wilczkiem, też debiutantem w reprezentacji. Byłem zaskoczony przyjęciem do drużyny. Każdy przywitał się ze mną w pierwszym dniu, zamienił kilka zdań.

Nie odczuł Pan tego, że rutyniarze traktują nowego z góry?
Nie, zupełnie nie, przyjęcie było świetne.

Ma Pan ważny kontrakt w Cracovii do grudnia przyszłego roku. Spodziewa się Pan, że teraz wzrośnie zainteresowanie reprezentantem Polski?
Rozmowy cały czas trwają. Ja muszę się skupiać na tym, by jak najlepiej wyglądać na boisku, a wszystkimi formalnościami zajmuje się mój menedżer Cezary Kucharski.

Zostanie Pan w Cracovii dłużej niż do zimy przyszłego roku?
Spokojnie, wszystko się z czasem okaże. Muszę się przygotowywać do każdego najbliższego meczu.