Oceniamy piłkarzy po meczu Holandia-Dania. Bohater Krohn-Dehli, jednowymiarowy Robben

Holandia:

Maarten Stekelenburg - 6. Bramkarz Oranje nie miał szans przy uderzeniu z bliskiej odległości Krohna-Dehliego, aczkolwiek sposób przepuszczenia tego strzału musiał być dla niego bolesny. Wykazał się z dobrej strony, broniąc uderzenie tego samego piłkarza w końcówce meczu.

Gregory van der Wiel – 3. Bezbarwny występ młodego obrońcy Ajaxu Amsterdam. Często dał się ogrywać Poulsenowi i Krohn-Dehliemu, w ofensywie również nie udzielał kolegom właściwego wsparcia. Jego usprawiedliwieniem może być wyraźna niechęć do współpracy prezentowana przez Arjena Robbena.

Ron Vlaar - 3. Potężnie zbudowany stoper miał spore problemy zarówno z wyprowadzaniem akcji, jak i w pojedynkach z atakującymi rywalami. Zbyt mało zwrotny na duńskich skrzydłowych, przegrywał też wiele pojedynków powietrznych z Nicklasem Bendtnerem.

John Heitinga – 4. Bliski zdobycia wyrównującej bramki w końcówce spotkania, jednak jego główka nieznacznie minęła bramkę. Z zadań obronnych wywiązywał się nieznacznie lepiej od Vlaara. Przy bramkowej sytuacji został zbyt łatwo wprowadzony w ruch obrotowy.

Jetro Willems - 6. Najlepszy w formacji defensywnej Holendrów. Nie było widać po nim debiutanckiej tremy (został dzisiaj najmłodszym graczem w historii mistrzostw Europy). Często umiejętnie włączał się do akcji zaczepnych, zaliczył kilka efektownych dryblingów, kilka razy znakomicie przenosił ciężar gry dalekimi crossami. W defensywie czasami musiał skorzystać z pomocy van Bommela i de Jonga.

Nigel de Jong - 4. W pierwszym fragmencie meczu wraz z van Bommelem zdominował środek pola. Później było już tylko gorzej. Sporo niecelnych podań i kilka nietrafnych decyzji w destrukcji było właściwym podsumowaniem jego nierównego występu. W meczu, w którym drużyna odrabia straty wymaga się więcej kreatywności od piłkarza występującego na jego pozycji. Nic dziwnego, że w końcówce został zmieniony przez van der Vaarta.

Mark van Bommel - 6. Doświadczony środkowy pomocnik wydaje się jedyną nadzieją na poukładanie gry w odległych od bramki przeciwnika sektorach, chociaż też nie ustrzegł się kilku nieodpowiedzialnych strat. Często dobrze asekurował młodszych kolegów z defensywy. Jego potężny strzał w drugiej połowie meczu niemal przełamał ręce Andersena.

Wesley Sneijder - 7. Najlepszy w ekipie Oranje. Obawy o jego dyspozycję na Euro po przeciętnym sezonie w Interze były mocno przesadzone. Mądrze kierował ofensywnymi poczynaniami kolegów, przy lepiej nastawionych celownikach kolegów mógł zaliczyć nawet kilka asyst. Potwierdził, ze w reprezentacji jest zawsze pewnym punktem zespołu. Zaliczyłby niesamowitą asystę, gdyby Huntelaar wykorzystał sytuację sam na sam po jego podaniu.

Ibrahim Afellay - 5. Skrzydłowy Barcelony miał udany początek spotkania. Często zmieniał pozycje, umiejętnie dryblował, dwukrotnie postraszył Andersena kąśliwymi uderzeniami. Później grał bardzo nierówno, przez długie minuty był niewidoczny. Pojawiał się tylko przy okazji efektownych dryblingów, które jednak nie przynosiły żadnych wymiernych korzyści drużynie. W drugiej połowie opadł z sił i został zmieniony.

Arjen Robben - 5. Jego jednowymiarowość była długimi fragmentami mocno irytująca dla każdego sympatyka Holandii. Robben cały czas próbował firmowego zagrania z zejściem do środka na uderzenie lewą nogą, ale jego celownik był mocno rozchwiany. Nie korzystał w ogóle z pomocy van der Wiela, przez co stawał się przewidywalny dla świetnie dysponowanej lewej strony duńskiej. Raz znalazł się w dogodnej sytuacji strzeleckiej, ale trafił piłką w słupek.

Robin van Persie - 4. Nie był to udany mecz 29-letniego snajpera Arsenalu Londyn. Van Persie zmarnował kilka doskonałych sytuacji bramkowych, co dziwi zwłaszcza w perspektywie ostatniego sezonu ligowego i przedturniejowych sparingów. Raz znakomicie dograł piłkę do szarżującego Sneijdera, kilka razy efektownie mijał rywali. Głównie zapamiętamy jednak jego nieudane przyjęcie piłki i fatalny kiks z początku drugiej połowy.

Klaas-Jan Huntelaar, Rafael van der Vaart, Dirk Kuyt – grali za krótko, aby ich ocenić.

Dania:

Stephan Andersen – 8. Znakomity występ golkipera, który wykorzystał pech Sorensena i w ostatniej chwili wskoczył do duńskiej bramki. Zwyciężał w pojedynkach jeden na jeden z najlepszymi napastnikami ligi niemieckiej i angielskiej, świetnie obronił też potężne uderzenie z dystansu van Bommela. Dopisywało mu również szczęście. Jego jedyny błąd przy wyprowadzaniu piłki zakończył się na prawym słupku.

Lars Jacobsen – 6. Całkiem dobrze radził sobie w defensywie z Afellayem. Jego partnerzy nie do końca potrafili wykorzystać jego ambitne rajdy bez piłki prawą stroną, przez co obrońca FC Kopenhagi zaliczył sporo pustych przebiegów. Niemniej jego występ należy uznać za solidny.

Simon Kjaer – 8. Był dzisiaj najważniejszym ogniwem duńskiej linii defensywy. Znakomicie kierował poczynaniami kolegów, wielokrotnie efektownie powstrzymywał ataki Holendrów. Wygrał też niemal wszystkie pojedynki główkowe.

Daniel Agger – 7. Podobnie jak jego partner ze środka obrony, również zaliczył bardzo dobry występ. Błyskawicznie dostarczał piłkę kolegom z linii środkowej, przez co umożliwiał organizowanie szybkich ataków. W destrukcji nieco mniej widoczny od Kjaera.

Simon Poulsen -7. Lewy obrońca AZ Alkmaar zagrał bez żadnych kompleksów i skutecznie utrudniał życie Arjenowi Robbenowi. Doskonale współpracował z Krohnem-Dehli na całej długości boiska. Miał duży udział przy bramce - to jego ofensywne wejście spowodowało chwilową dysproporcję w obronie holenderskiej. Całkowicie przyćmił van der Wiela.

William Kvist - 7. Król odbiorów, zaliczył ich aż osiem. Skutecznie utrudniał rozegranie piłki środkowym pomocnikom Oranje. Świetnie współpracował z Zimlingiem, z którym dokonywali cudów heroizmu przy powstrzymywaniu ataków rywali środkiem pola. Zaliczył tez kilka przytomnych przerzutów piłki.

Niki Zimling - 6. Mniej aktywny w defensywie od Kvista, za to znacznie więcej dawał drużynie, jeżeli chodzi o atak. Kilka razy świetnie uruchomił skrzydłowych prostopadłymi podaniami. Jego pojedynki z van Bommelem były ozdobą tego spotkania.

Christian Eriksen – 5. Kreowany na następcę Michaela Laudrupa piłkarz nie do końca sprostał ogromnym oczekiwaniom. Miał być głównym kreatorem gry, lecz jego ogromne możliwości pokazał tylko kilka razy, gdy zagrał niekonwencjonalne prostopadłe podania w kierunku Bendtnera czy Rommedahla. Plus za właściwe wykorzystywanie przewagi na skrzydłach i umiejętne zmiany tempa gry.

Michael Krohn-Dehli - 8. Najlepszy piłkarz meczu. Harował w defensywie. Podążał jak cień za van der Wielem i często pomagał Poulsenowi w powstrzymywaniu Robbena. Strzelił piękną bramkę i brał udział niemal we wszystkich akcjach zaczepnych. W końcówce meczu kąśliwie uderzył zza pola karnego, ale jego uderzenie sparował Stekelenburg.

Dennis Rommedahl – 5. Mniej widoczny od partnera z drugiej strony boiska. Imponował szybkością, przez co obserwowaliśmy bardzo ciekawe pojedynki międzypokoleniowe z młodziutkim Willemsem. Grał bardzo odpowiedzialnie, często pomagał partnerom w środkowej strefie. Dzisiaj jednak Dania poruszała się ruchem lewostronnym, przez co partnerzy często zapominali o jego walorach w ataku.

Nicklas Bendtner – 5. Środkowy napastnik Danii toczył ciężkie boje z Heitingą i Vlaarem. Na tle ociężałych obrońców prezentował się nieźle. Często przechowywał piłkę dla nadbiegających skrzydłowych, kilka razy umiejętnym dryblingiem potrafił uwolnić się spod opieki rywala. W drugiej połowie spełniał rolę pierwszego obrońcy, a przy kontratakach nie prezentował się tak dobrze, jak w ataku pozycyjnym.

Lasse Schone, Tobias Mikkelsen – grali za krótko, aby ich ocenić.

Oceny w skali 1-10.