Podsumowanie sezonu Śląska. Mila na dłużej we Wrocławiu, haniebna porażka w stolicy (cz. 3)

Podsumowanie sezonu Śląska. Triumf w Superpucharze po przedsezonowych wiadrach pomyj (cz. 1)

Po zakończeniu rundy jesienniej dwoma znakomitymi spotkaniami, w Śląsku zaczęło wrzeć na temat transferów. Głównie dotyczyło to ewentualnego odejścia Sebastiana Mili. W ciągu jednego dnia pojawiały się plotki o rozmowach kapitana zespołu z Lechią czy o „pewnym” odejściu do Neftczi Baku. Wszystkie spekulacje jednak z czasem rozwiał sam Mila mówiąc zdecydowanie, że do końca sezonu, nigdzie się nie wybiera. Klub opuścił natomiast Tomasz Jodłowiec, wybrał ofertę Legii Warszawa. Nie obyło się bez dużego zamieszania. Władze Śląska wołały w mediach, że transfer jest nieważny, po czym okazało się, że transakcja odbyła się w zgodzie z przepisami… W klubie natomiast pojawił się Krzysztof Ostrowski.

Lista zimowych sparingów Śląska:
Ślęza Wrocław 7:1, MKS Oława 7:3, Chrobry Głogów 3:1, ŁKS Łódź 3:1, Banac Erywań (Armenia) 3:0, Guoan Pekin (Chiny) 2:2, FC Zbrojovka Brno (Czechy) 2:1, Lewski Sofia (Bułgaria) 2:2, Piast Gliwice 0:1, Miedź Legnica 1:4, Viktoria Pilzno (Czechy) 0:1.

Po okresie przygotowawczym przyszedł czas na ligę. Pierwszy mecz i od razu dobry rezultat. Wrocławianie przełamali „klątwę Widzewa” i wygrali u siebie 2:1. W Pucharze Polski szło równie szczęśliwie. Po dramatycznym spotkaniu udało się pokonać Flotę Świnoujście w pierwszym meczu 3:2, więc sprawa awansu wciąż była otwarta. W międzyczasie szeregi Wojskowych zasilił Adam Kokoszka, który miał uzupełnić lukę powstałą po wyjeździe Jodłowca oraz Stefan Vuković - Kanadyjczyk pozyskany na zasadzie wolnego transferu. Ale to nie był koniec wzmacniania mistrza Polski. Do T-Mobile Ekstraklasy zgłoszony został również Eric Moulougui, który został wypożyczony z Al-Wahda. Patrząc na przeszłość Gabończyka można było wiązać z nim duże nadzieje.

Trzy następne mecze w lidze dały trzy remisy. Śląsk grał z Koroną i prawie przegrał, ale skórę na kilka minut przed końcem wrocławianom uratował Piotr Ćwielong. Następny był Ruch, a tam Przemysław Kaźmierczak pokazał, jak strzela się gole. Jeden zwód, kilka kroków, mocna petarda i gol, który zostanie zapamiętany na długo. Śląsk miał więc prowadzenie od 9. minuty i stracił je w doliczonym czasie gry. Życie jednak bywa czasem sprawiedliwe, bowiem podobna sytuacja była w kolejnym meczu, z Podbeskidziem. Tym razem jednak to WKS zdobył bramkę dającą remis w 90. minucie. Lepiej szło ubiegłorocznym mistrzom Polski w PP. Rewanżowy mecz z Flotą wrocławianie wygrali 2:0. W półfinale rywalem Śląska miał być przyjaciel z Krakowa – Biała Gwiazda.

Później przyszła gorzka, choć skromna porażka z GKSem Bełchatów, która była szeroko analizowana. Głównie przez to, że zrzuciła Śląsk z ligowego podium. Lista grzechów i błędów okazała się długa a oto kilka z nich: zbyt krótki pobyt na boisku Mouloungiego, niepotrzebna zmiana Sebastiana Mili. Trzeba jednak powiedzieć, że chyba ktoś wziął sobie to wszystko do serca, bo WKS w następnych pięciu meczach był niepokonany. Wygrane spotkanie z Górnikiem, w którym skórę Śląska ratował znów Piotr Ćwielong w 88. minucie i zwycięstwo nad Wisłą w Pucharze Polski. Potem przyszedł remis z Polonią i kolejne zwycięstwo z Białą Gwiazdą dające przepustkę do finału PP. Na koniec serii remis z Lechią Gdańsk. W 88. minucie niezawodny Piotr Ćwielong znów dał Śląskowi ważną bramkę.

Podsumowanie sezonu Śląska. Zwolnienie Lenczyka i afera z Mrazem najważniejszymi wydarzeniami jesieni (cz. 2)

Później każdy kibic Śląska Wrocław musiał mocno przełknąć ślinę. Najpierw bolesne 0:4 z Zagłębiem Lubin, a cztery dni później 0:2 z Legią Warszawa w finale Pucharu Polski. Bohaterem Miedziowych został Małkowski, a Legii Marek Saganowski. Obaj wbili Śląskowi po dwa gole. Przed rewanżowym starciem w finale PP przed Śląskiem był jeszcze mecz z Pogonią Szczecin, który udało się wygrać po golu z 85. minuty… Piotra Ćwielonga. Ale nadszedł w końcu oczekiwany rewanżowy finał krajowego pucharu. Śląsk z nadziejami a Legia wyszła, żeby wyjść. Piłkarze z Warszawy snuli się po boisku i na dodatek od 2. minuty przegrywali po samobójczym trafieniu Michała Żewłakowa. Ale WKS nie zdołał tego wykorzystać. Mimo zwycięstwa wrocławian, to Legia wzniosła puchar, a Śląskowi została walka o najniższy stopień podium w lidze.

Stanislav Levy podpisał kontrakt z klubem na przyszły sezon i mógł w głowie powoli układać wizję zespołu. Oczywiście zostało jeszcze 5 spotkań w lidze, które Śląsk rozegrał w kratkę. Na początek porażka z fenomenalnym beniaminkiem – Piastem Gliwice. Po tym meczu z klubem pożegnał się Cristian Omar Diaz. Później lanie Wisły 3:0 i wiadomość o rozstaniu się z Rokiem Elsnerem po sezonie. Po tym meczu Śląsk wrócił na najniższy stopień podium. Następny był mecz z Jagiellonią i kolejne zwycięstwo 3:0 oraz remis z Lechem w Poznaniu i odejście kolejnego piłkarza. Tym razem trafiło na Marcina Kowalczyka, który wybrał lukratywną ofertę z Rosji. Całe szczęście były też dobre wiadomości. Nowy kontrakt podpisał Sebastian Mila.

Nadszedł w końcu ostatni mecz sezonu, z Legią. Okazja do zrewanżowania się za Puchar Polski? Niestety, mecz nic oprócz wstydu dla Wrocławia nie przyniósł. Od haniebnego szpaleru dla Legii po porażkę aż 0:5. To było święto Legii, która triumfalnie zbiła Śląsk z tronu. WKS miał jednak trochę szczęścia, bo to wystarczyło na zajęcie miejsca na podium. Po tym spotkaniu z klubem pożegnał się jeszcze Johan Voskamp.

Czytaj piłkarskie newsy w każdej chwili w aplikacji Ekstraklasa.net na iPhone'a lub Androida.