Stairway to heaven

Drużyna Roberta Maaskanta budowana jest z myślą o Lidze Mistrzów. Budowana jest na piłkarzach zagranicznych i ta filozofia jak na razie wygrywa. Ale wygrywa tylko, albo aż na arenie międzynarodowej. Wiślacy w T-Mobile Ekstraklasie zawodzą i może powtórzyć się historia sprzed roku, czy dwóch, kiedy „Biała Gwiazda” łapała wiatr w żagle dopiero po odpadnięciu z europejskich rozgrywek. W bieżącym roku mistrz Polski zagwarantował sobie grę w Europie do końca roku, więc idąc historycznym tokiem myślenia, Wisła zacznie dobrze grać w 2012 roku.

Mistrzowie kraju nie mogą sobie pozwolić na blamaż pokroju Levadii, Valegengii czy Dinamo Tbilisi. Patrząc na obecną drużynę, kibiców, trenera Maaskanta oraz Stana Valckxa odpadnięcie z APOEL-em byłoby nie na miejscu. Jednak mimo wszystko nie należy stawiać Wisły w roli zdecydowanego faworyta, gdyż w ostatnich latach to cypryjskie drużyny grały w najsilniejszej lidze świata.

Tak blisko elitarnej Champions Leauge Wisła nie była chyba nigdy. „Białą Gwiazdę” z reguły dzieliła przepaść pokroju FC Barcelony, Interu Mediolan czy Realu Madryt. Potyczki ze słabeuszami kończyły się natomiast kompromitacją. Wydaje się, że APOEL jest idealną drużyną na przełamanie się, gdyż nie jest to klub z najwyższej półki, a zarazem jego klasa powinna spowodować mobilizację wśród graczy z Krakowa.

Cypryjczycy to w porównaniu z „Blaugraną” jeden stopień wobec całych schodów. Wystarczy postawić dwa kroki, czyli rozegrać dwa dobre mecze i wraz z kibicami cieszyć się z awansu do Ligi Mistrzów. Problemy ze stadionem w grodzie Kraka należy odłożyć na dalszy plan. To czy „Biała Gwiazda” będzie mogła grać w Champions Leauge u siebie, najlepiej wyjaśnić dopiero po udanym dwumeczu z cypryjczykami.