Wnioski po meczu Śląsk Wrocław - Warta Poznań (ŚLĄSK GÓRNIK WNIOSKI)
Nie taktyka, a koncepcja była problemem
Grać na trzech obrońców, nie grać, mamy do tego piłkarzy, nie mamy — tego typu dywagacje to codzienność nie tylko w przypadku reprezentacji Polski, ale także szukających swojej nowej tożsamości drużyn ligowych. Śląsk przez trzy okna transferowe był budowany pod grę na trzech stoperów i klasyczne wahadła, potem zwolniono Magierę i zaczęto szukać klasycznych skrzydłowych.
Przez te wszystkie zawirowania dzisiaj kadrowo Śląsk jest w… rozkroku. Nie ma kadry skrojonej ani pod 4-4-2, 4-3-3 czy 4-2-3-1, ani pod 3-5-2 albo 3-4-2-1, jak grał w ostatnich dwóch spotkaniach. Dla przykładu: WKS ma cały wagon środkowych obrońców (Konrad Poprawa, Diogo Verdasca, Daníel Leó Grétarsson, Łukasz Bejger, Jehor Matsenko), dwóch klasowych prawych obrońców, dobrze czujących się na prawej obronie i wahadle (Patryk Janasik i Martin Konczkowski), a do wahadłowych trzeba jeszcze doliczyć Bejgera. Nie ma za to ani jednego klasowego lewego obrońcy, bo zdaniem Djurdjevicia Víctor García dobrze wygląda w grze do przodu, więc sprawdzi się na wahadle czy nawet lewym skrzydle, ale już w obronie ciągle szukał dla niego zastępcy, którego de facto nie ma.
Śląsk ma też całą masę środkowych pomocników, ale już szukając nominalnych skrzydłowych, wskazać można tylko kompletnie dziś zawodzącego Dennisa Jastrzembskiego i Johna Yeboaha. Owszem, na bokach mogą także grać Nahuel Leiva czy Piotr-Samiec Talar, ale nie są to dla nich naturalne środowiska.
Do następnych wniosków przejdziesz za pomocą gestów oraz strzałek
